آموزش عکاسی پرتره

یکی از سبک‌های محبوب عکاسی که بیشتر برای سوژه‌های انسانی به کار می‌رود، عکاسی پرتره است. حتما شما هم تصاویر افراد را با نورپردازی‌های خاص و زیبا دیده‌اید و تمایل پیدا کرده‌اید تا خودتان هم چنین عکس داشته باشید. به جرات می‌توان گفت آموزش عکاسی پرتره جزو پرطرفدارترین دوره‌های آموزشی به حساب می‌آید. در این متن سعی کرده‌ایم هر آنچه در مورد عکاسی پرتره باید بدانید را بررسی کنیم. پس با ما همراه باشید تا با آموزش عکاسی پرتره بیشتر آشنا شوید.

عکاسی پرتره چیست؟

عکاسی پرتره شاخه‌ای از هنر عکاسی است که در آن به چهره سوژه توجه ویژه‌ای می‌شود. در واقع می‌توان گفت در عکاسی پرتره، سوژه اصلی چهره انسان بوده و بقیه جزئیات، سوژه‌های فرعی به حساب می‌آیند. عکاسی پرتره می‌تواند به صورت‌های مختلفی انجام شود. به عنوان مثال در معمول‌ترین حالت، یک عکس پرتره در بردارنده چهره و قسمت بالا تنه فرد بوده که یا به طور مستقیم به دوربین خیره شده است یا نگاهی به افق دارد. گاهی نیز عکس پرتره می‌تواند تصویر کامل سوژه را در محیطی که به سوژه مرتبط است، ثبت کند. به عنوان مثال عکس کاملی از یک پزشک در محیط بیمارستان که فوکوس اصلی روی پزشک است، می‌تواند به عنوان یک عکس پرتره محیطی در نظر گرفته شود. عکس‌های پرتره می‌توانند بر احساسات عکاس و البته بیننده عکس تاثیر بسیاری بگذارند. یک خنده واقعی یا غم نهفته در چشمان در یک عکس پرتره به خوبی می‌تواند حس شادی یا غم را به مخاطب القا کند.

انواع نورپردازی در عکاسی پرتره

مهم‌ترین عامل در انواع عکاسی و به ویژه عکاسی پرتره، نور است. بنابراین شناخت انواع نور بخش جدانشدنی آموزش عکاسی پرتره است. در ادامه به طور مفصل مهم‌ترین موارد را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

نوع نورپردازی تاثیر به سزایی در کیفیت عکس دارد؛ به صورتی که نورپردازی اشتباه می‌تواند یک عکس پرتره باکیفیت بالا را به عکسی غیر جذاب تبدیل کند. در هنگام عکاسی پرتره به چهار نور اصلی نیاز است تا از جهات مختلف به سوژه بتابد. این چهار نور اصلی در آموزش نورپردازی در عکاسی پرتره عبارتند از:

• نور اصلی: این نور معمولا کنار دوربین قرار گرفته و قدرتمندترین نوری است که بر سوژه تابیده می‌شود. این نور جهت روشن کردن سوژه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• نور پرکننده: این نور از شدت کمتری نسبت به نور اصلی برخوردار بوده و به منظور کمرنگ کردن سایه‌های ایجاد شده توسط نور اصلی به کار می‌رود.
• نور پشت: نوری است که از پشت سر یا بالای سر سوژه به آن تابیده و در ایجاد عمق موثر است.
• نور پس‌زمینه: نوری است که سبب جدا شدن سوژه از پس زمینه می‌شود. امروزه از همان نور پشت سر نیز برای این منظور می‌توان استفاده کرد.

تکنیک‌ های نورپردازی پرتره

علاوه بر این نورهای اصلی، انواع دیگر نورپردازی نیز در آموزش عکاسی پرتره به کار می‌رود. در ادامه به معرفی و بررسی مدل‌های مختلف نورپردازی در عکاسی پرتره پرداخته و شیوه نورپردازی در هر مدل را به شما آموزش می‌دهیم.

نورپردازی رامبراند

در این نورپردازی یک سمت چهره سوژه روشن شده و سمت دیگر تاریک‌تر است. در سمت تاریک، روی گونه سوژه یک مثلث نوری روشن‌تر قرار می‌گیرد. این نوع نورپردازی برای سوژه‌هایی که گونه برجسته دارند، بسیار کاربردی و زیبا می‌باشد.

نورپردازی پروانه‌ای

این نوع نورپردازی به نورپردازی برتر نیز معروف بوده و جزو اولین متدهای عکس‌برداری برای عکاسی از بازیگران هالیوود محسوب می‌شده است. در این نورپردازی، منبع نور بالاتر از سوژه بوده و در پشت دوربین قرار می‌گیرد. به این ترتیب در هنگام عکس‌برداری سایه بینی روی قسمت بالایی لب افتاده و نورپردازی به شکل یه پروانه صورت را روشن می‌کند. در این مدل نورپردازی، عیوب موجود در چهره سوژه تا حد زیادی پوشانده می‌شود.

نورپردازی لوپ

این مدل نورپردازی برای زمانی که منبع‌های نوری چندگانه وجود ندارد، بسیار کاربردی است. در نورپردازی لوپ منبع نور در پشت دوربین و بالاتر از سوژه قرار گرفته (مانند نورپردازی پروانه‌ای) و سپس منبع نور در جهات مختلف چرخانده می‌شود (مثلا تا زاویه 45 درجه). این امر سبب می‌شود تا دور صورت کاملا روشن شده و یک سایه دور بینی سوژه ایجاد شود.

نورپردازی جداکننده

این نورپردازی که به آن نورپردازی جانبی یا دو قسمتی نیز می‌گویند، زمانی ایجاد می‌شود که منبع نور در یک سمت سوژه قرار گرفته و سمت دیگر سوژه تاریک باشد.

نورپردازی حاشیه‌ای

در این نورپردازی علاوه بر نور اصلی، یک منبع نور جداگانه در پشت سر سوژه و در ارتفاعی پایین‌تر از سوژه قرار می‌گیرد. این نورپردازی سبب می‌شود تا سوژه از پس‌زمینه جدا شده و برجسته‌تر دیده شود.

نورپردازی گسترده

در این نوع نورپردازی منبع نور در یک سمت سوژه قرار گرفت و از ارتفاعی بالاتر از سوژه بر آن می‌تابد. بهتر است فاصله منبع نور از سوژه بیشتر از فاصله سوژه تا دوربین باشد. این نوع نورپردازی سبب برجسته‌تر شدن چهره می‌شود.

نورپردازی کوتاه

این نوع نورپردازی برعکس نورپردازی گسترده بوده و در آن نور مقابل سوژه قرار می‌گیرد. سپس دوربین در سمتی دیگر مثلا در زاویه 45 درجه‌ای از منبع نور قرار داده می‌شود.

نورپردازی صدفی

این روش نورپردازی است که در آن هیچ سایه‌ای روی سوژه نمی‌افتد. زمانی می‌توان به این نورپردازی دست یافت که نور اصلی در بالای نور پرکننده قرار گیرد.

نورپردازی پرتره نیمه

در این مدل نورپردازی منبع نور در اطراف و پشت سر سوژه قرار گرفته و به این ترتیب نصف چهره روشن و نصف دیگر تاریک است. در قسمت تاریک چهره چشم و پلک روشن و قابل تشخیص خواهد بود.

نورپردازی سخت

در این نورپردازی نور اصلی در ارتفاعی برابر با بینی سوژه قرار می‌گیرد. از این رو بینی یک سایه مثلثی روی گونه‌ها ایجاد می‌کند. برای اینکه سایه ایجاد شده خیلی پررنگ نباشد، از نور پرکننده برای محو کردن سایه استفاده می‌شود.

نورپردازی اسپرت

این مدل نورپردازی برای نشان دادن حجم عضلات ورزشکاران به کار می‌رود. در این مدل نورپردازی نور از پشت سر و اطراف سوژه به وی تابانده می‌شود. فاصله منبع نور تا سوژه باید کم باشد.

نورپردازی کچ‌ لایت

یکی از نورهایی که در عکاسی پرتره بسیار محبوب است نور کچ لایت، یا همان نوری است که در چشم سوژه می‌افتد. این نور می‌تواند همان نور اصلی باشد یا به صورت جداگانه از رینگ لایت‌ها برای ایجاد آن استفاده شود.

بهترین لنز برای عکاسی پرتره

مهم‌ترین ویژگی عکس‌های پرتره، وضوح بالای آن‌هاست. در عکس‌های پرتره، سوژه در مرکز توجه قرار گرفته و پس‌زمینه و سوژه‌های فرعی معمولا حالت تار دارند. برای این که چنین تصویری ثبت شود فوکوس دوربین باید روی چهره سوژه باشد. جهت عکاسی پرتره، لنز استفاده شده بسیار اهمیت دارد. اولین ویژگی یک لنز دوربین فاصله کانونی آن بوده که برای عکاسی پرتره این فاصله باید 50 تا 200 میلی‌متر باشد. برخی لنزها دارای یک فاصله کانونی ثابت و مشخص بوده و برخی دیگر مانند لنزهای زوم می‌توانند فاصله کانونی‌های مختلفی را پوشش دهند. فاصله کانونی طلایی برای عکس‌های پرتره، 50 تا 85 میلی‌متر در نظر گرفته شده است. گذشته از لنزهای زوم، لنزهای پرایم که فاصله کانونی ثابتی دارند و همچنین لنزهای تله فوتو در صورتی که سوژه خیلی به دوربین نزدیک نباشد، نیز می‌توانند برای عکاسی پرتره مناسب باشند.

بهترین دوربین برای عکاسی پرتره

در ادامه به برخی از انواع دوربین‌هایی که برای عکاسی پرتره مناسب بوده و از لنز خوب و دیگر قطعات باکیفیتی ساخته شده‌اند، اشاره می‌کنیم.

• دوربین عکاسی نیکون Nikon D850 DSLR Camera Body مجهز به سری لنز Nikon F و حسگر 46 مگاپیکسلی
• دوربین عکاسی کانن Canon 6D Mark II Body مجهز به سری لنز EF و حسگر 26 مگاپیکسلی
• دوربین عکاسی کانن Canon 90D بدنه مجهز به سری لنز EF/EF-S و حسگر 32.5 مگاپیکسلی
• دوربین بدون آینه سونی Sony Alpha a7r iv Mirrorless Camera با فاصله کانونی لنز 24 تا 105 میلی‌متر و حسگر 61 مگاپیکسلی
• دوربین نیکون Nikon Z6 II با حسگر 25 مگاپیکسلی
• دوربین بدون آینه کانن (Canon EOS R5 Mirrorless Camera (Body Only مجهز به سری لنز Canon RF و حسگر 35 مگاپیکسلی

قیمت عکاسی پرتره

عوامل زیادی در تعیین قیمت عکاسی پرتره موثر هستند. از جمله این عوامل می‌توان به تعداد فریم‌ها، سایز عکس‌ها، میزان رتوش اعمال شده روی عکس‌ها، محل عکاسی و مدت زمان عکاسی اشاره کرد. به عنوان مثال هزینه عکاسی در فضای باز بیشتر از عکاسی در آتلیه بوده؛ چراکه در محیط‌های باز و به ویژه در هنگام غروب باید از ابزار پیشرفته‌تری برای عکاسی استفاده کرد. همچنین هزینه عکس‌هایی که ادیت و رتوش زیادی دارند بیشتر از عکس‌های معمولی خواهد بود. اما در بسیاری موارد هزینه عکاسی به مدت زمان عکاسی بستگی دارد. به طور کلی می‌توان عکاسی پرتره را در سال جاری در بازه قیمت حدودی 100 هزار تومان تا 500 هزار تومان در نظر گرفت. در نهایت همانطور که اشاره کردیم، این مبلغ با توجه به شرایط متغییر است.

تا اینجا با عکاسی پرتره آشنا شدید، شاید این سوال برای شما پیش بیاید که عکاسی مدلینگ چیست؟ و یا اصلا چه تفاوتی با عکاسی پرتره دارد؟ خب اگر این سوالات برایتان مطرح است، ادامه این متن مختص شماست.

?

عکاسی مدلینگ چیست؟

عکاسی مدلینگ شاخه‌ای از هنر عکاسی بوده و در زمره عکاسی‌ تبلیغاتی قرار می‌گیرد. در این نوع عکاسی، از یک مدل زنده برای به نمایش درآوردن لباس، کیف، کفش، اکسسوری، جواهرات و … استفاده می‌شود. عکس‌های ثبت شده نیز در مجلات مد و فشن، بیلبوردهای تبلیغاتی، سایت‌های خبری و … قابل استفاده هستند. در این مدل عکاسی تمرکز بیشتر بر روی سوژه بوده اما از جهاتی المان‌های مرتبط با سوژه و عنصر تبلیغاتی نیز در عکس ممکن است استفاده شود.

اولین نکته در عکاسی مدلینگ، مدل و ژست‌های اوست. یک مدل فشن باید بسیار فتوژنیک باشد تا بتواند نگاه مخاطب را به خود جلب کند. از طرفی ژست مدل بسیار حائز اهمیت است. بنابراین عکاس وظیفه دارد مدل را از لحاظ ژست‌ها بررسی کرده و ژست‌ها را با نوع محصول در حال تبلیغ مطابقت دهد. آموزش ژست در عکاسی مدلینگ به طور مجزا مبحثی بسیار مهم است؛ اما در ادامه به چند نکته اساسی اشاره می‌کنیم.

ژست در عکاسی مدلینگ

• در هنگام ژست گرفتن محصول در حال تبلیغ باید در مرکز توجه باشد. به عنوان مثال اگر محصول تبلیغی، کفشی است که مدل پوشیده، باید ژست پاها به گونه‌ای باشد که کفش‌ها از جهات مختلف به خوبی دیده شوند. قرار دادن پاها در زوایای مختلف و یا انداختن یک پا روی پای دیگر می‌تواند در بهتر دیده شدن کفش‌ها موثر باشد.
• ژست مدل می‌توان پویا یا ثابت باشد. در برخی عکس‌ها که مدل حالت نشسته داشته و یا به جایی تکیه کرده است ژست وی ثابت در نظر گرفته می‌شود. اما گاهی ژست مدل می‌تواند پویا و در حال حرکت باشد. مثلا می‌توان از مدل در حال راه‌ رفتن عکس گرفت.
• اگر قرار است مرکز توجه در عکاسی اکسسوری‌هایی مثل جواهرات یا کیف باشد، باید به فرم قرارگیری بازوها توجه شود. عکس باید به گونه‌ای گرفته شود که بازوها کاملا مشخص باشند. همچنین می‌توان از زوایای مختلف مثل پهلو یا پشت سر از مدل عکس گرفت.
• در هنگام گرفتن ژست مدلینگ، مدل می‌تواند به دوربین نگاه کرده یا نگاه خود را به اشیا دیگری معطوف کند. هر یک از این مدل عکس‌ها حس متفاوتی را منتقل می‌کنند.
• اگر مقصود اصلی از گرفتن عکس مدلینگ تبلیغ آرایش صورت و مو است، بهتر است از یک لباس مناسب برای جلوه بیشتر آرایش استفاده شود. این امر در جهت برعکس نیز قابل اجراست.
• برای ایجاد حس اغواکنندگی بیشتر آرایش‌ تیره مدل، بسیار کاربردی است.
• ژست‌های انتخابی برای مدل، باید ژست‌های واقعی و راحتی به نظر برسند.
• در هنگام ژست گرفتن باید به فرم دست‌ها توجه شده و سعی شود به دست‌های مدل فرم‌های راحت و زیبایی داده شود.

آموزش عکاسی مدلینگ

برای آموزش عکاسی مدلینگ نیز مانند سایر شاخه‌های عکاسی باید دوره‌های آموزشی را گذراند. علاوه بر آموزش‌های تخصصی مربوط به عکاسی مدلینگ که در کلاس‌های آموزشی، فرا گرفته می‌شود، برخی از نکات هستند که در زیر به شما آموزش می‌دهیم.

• هنگام عکاسی مدلینگ متناسب با لباس مدل و حسی که از وی می‌خواهید، محل عکاسی را مشخص کنید. به عنوان مثال اگر عکاسی لباس شنا مد نظر است، آن را در یک فضای باز یا محیط سرد انجام ندهید؛ چراکه در این شرایط مدل نمی‌تواند آرام باشد و حس گرمی را انتقال دهد.
• موقع عکس‌برداری باید بتوانید به گونه‌ای عمل کنید که بافت لباس کاملا توسط مخاطب حس شود. مثلا نرمی و لطافت لباس در نگاه و ژست مدل مشخص باشد.
• زمان عکس‌برداری مدلینگ باید از پس زمینه‌ای استفاده کنید که علاوه بر این که سبب می‌شود جلوه لباس یا اکسسوری مد نظر بیشتر شود، با سوژه عکاسی نیز از لحاظ رنگ و حس مطابقت داشته باشد.
• در هنگام عکاسی مدلینگ اعتماد به نفس بالایی داشته باشید و با مدل خود به راحتی در مورد آنچه از عکاسی انتظار دارید صحبت کنید.
• به نورپردازی توجه کرده و نور را متناسب با جنس پارچه لباس یا اکسسوری انتخاب کنید. به عنوان مثال برای عکاسی از لباس‌های ساتن که جلوه‌ای براق دارند، نور از اهمیت بالایی برخوردار است.
• سعی کنید ژست‌ها را به طور کامل برای مدل توضیح دهید تا مدل در بهترین فرم بدنی خود قرار گیرد.
• بهتر است عکاس تعدادی عکس نمونه داشته باشد تا مدل با توجه به آن‌ها، بتواند ژست مد نظر عکاس را اجرا کند.

?

تفاوت عکاسی پرتره و مدلینگ

عکاسی پرتره و مدلینگ هر دو شاخه‌هایی از هنر عکاسی هستند ولی از جهات زیادی با هم تفاوت دارند. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

• در عکاسی پرتره تمرکز بیشتر بر چهره سوژه بوده، اما در عکاسی مدلینگ از یک محصول (لباس، اکسسوری، کیف و …) در کنار یک مدل عکاسی می‌شود.
• برای عکاسی مدلینگ تمامی المان‌ها از قبل برنامه‌ریزی شده‌اند، اما در عکاسی پرتره عوامل محیطی تصادفی و رندوم بر زیبایی عکس می‌افزایند.
• عکاسی مدلینگ نیازمند ژست‌های خاص است، اما در عکاسی پرتره سوژه می‌تواند کاملا خودش باشد.
• سبک عکاسی مدلینگ بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد، اما در عکاسی پرتره توجه بر زیبایی‌های چهره و خود عکس مد نظر است.

آموزشگاه عکاسی دیدنگار همواره آماده پاسخگویی به سوالات شما و راهنمایی شما در زمینه آموزش عکاسی پرتره است.